Τα νυχτερινά συνθήματα της πλατείας

0
433

«Εεε, οοο  πάρτε το μνημόνιο και φύγετε απο εδω…»,

«Δημοκρατία», «Ελευθερία», «Δικαιοσύνη»,

«Μια νύχτα μαγική, σαν στην Αργεντινή, να δούμε στο ελικόπτερο ποιός θα πρωτομπεί»,

«Ελλάς, Ελλήνων τραπεζικών, ρουφιάνων τοκογλύφων, εκμεταλλευτών»,

«Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία, η Χούντα δεν τελείωσε  το ‘73»,

«Αφήστε τα όπλα κι  ελάτε απο εδω»,

Eνω δεν έλειψαν και οι “κλισέ”, πια, αναφορές σε πολιτικά πρόσωπα.

Τα παραπάνω συνθήματα ηχούσαν στα αυτιά μας απο το απόγευμα μέχρι και τα ξημερώματα, στην πιο ειρηνική πολιτική διαμαρτυρία που έχει πραγματοποιηθεί στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια. Αυτή τη φορά τα ενοχλητικά κομματικά εμβλήματα απουσίαζαν. Σα να έκανε ανακωχή ο Θεός με το διάβολο και ξαφνικά δεν υπήρχαν όλα αυτά που τόσον καιρό μας διαιρούσαν παρα μόνο όσα μας ενώνουν. Το διονυσιακού τύπου αυτό ξέσπασμα έκανε τους άλλοτε αντιφρονούντες να αγκαλιάζονται στη μέση του δρόμου. Οι κατσαρόλες και τα κουδουνίσματα των κουταλιών στα πρότυπα της Αργεντινής έδιναν κι έπαιρναν.

Παντού γύρω μας βρίσκονταν φρέσκα πρόσωπα που δεν πηγαίνουν σε πορείες. Χαρακτηριστικά ένας αστυνομικός ανέφερε: “Σήμερα εδω βρίσκεται κόσμος που παρακολουθεί μόνο μεγάλα ιδιωτικά κανάλια”. Ένας ιερέας γύρω στα 70 στεκόταν μπροστά στη βουλή και δεν ένιωθε αμηχανία στο άκουσμα κάποιων τραβηγμένων συνθημάτων. Πίσω μου άκουγα κάποιους αριστερούς να συζητούν με αστυνομικούς και οι δεύτεροι να τους συμβουλεύουν οτι γενικά θα έπρεπε να πηγαίνουν να κλείνουν τα σπίτια πολιτικών κι όχι να επιτίθενται σε εκείνους που η δουλειά τους τους αναγκάζει να προστατεύουν τη βουλή. Απέναντι μου, ένας χαρούμενος Πακιστανός κρατούσε την Ελληνική σημαία. Παρα δίπλα, ένας κύριος συζητούσε για την απουσία του Θεού στη σύγχρονη εποχή και πως η κοινωνία μας ξεμαγεύτηκε. Μπροστά στη βουλή ένας αστυνομικός λικνιζοταν μυστικά στους ρυθμούς του πλήθους, ενώ απο μπροστά μου πέρασε ένας τύπος και ζήτησε τα σκουπίδια μας λέγοντας:«μη ξεχνάτε, διαδηλώνουμε καθαρά».

Επιτέλους, ακούστηκε η άποψή μας, ενώθηκε με των υπολοίπων και έγινε μια βροντερή κραυγή.  Ήταν εκτόνωση οργής, απάντηση όχι προς στους Ισπανούς, όχι προς την Ευρώπη, αλλά προς τους ίδιους μας τους εαυτούς.  Είμαστε πάρα πολλοί εκεί έξω και είμαστε ενωμένοι. Αυτό «χάλασε» πολλούς κομματικοποιημένους Έλληνες που βιάστηκαν να κατακρίνουν τη συγκέντρωση. Αν όλοι οι Έλληνες  είναι τόσο παθιασμένοι με την πολιτική, όσο παθιασμένοι ήταν αυτοί που κατέβηκαν χθες στο σύνταγμα, τότε ένα μόνο είναι σίγουρο, αργά ή γρήγορα, η Ευρώπη θα αποκτήσει και πάλι ουσιαστική δημοκρατία κι ένα ευνοϊκότερο πολιτικό μοντέλο που θα προστατεύει όλους τους πολίτες.

http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=Fzk2tjCzsuQ#at=118

Μυρτώ Καμβυσίδη